วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2551
วันพฤหัสบดีที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2551
ถ้ำปฏิบัติธรรมของหลวงปู่บุดดา ถาวโร
เมื่อเดินขึ้นบันไดพญานาคถึงพระพุทธรูปปางนาคปรก ด้านขาวมือจะมีประตูที่สามารถเข้าไปในสถานปฏิบัติธรรมถ้ำของหลวงปู่บุดดา และหลวงปู่สงฆ์ ภายในถ้ำจะมีพุทธรูปซึ่งในวันสำคัญพระภิกษุจะใช้สถานที่แห่งนี้ในการทำพิธี
บันไดพญานาค
ทางที่จะขึ้นเขาไปนมัสการรอยพระพุทธบาทและพระเกศแก้วจุฬามณี จะต้องดำเนินผ่านบันไดนี้ เพื่อที่จะขึ้นเขา บันไดพยานาคและทางขึ้นเขาจะอยู่เยื้องไปด้านซ้ายของทางเข้าวัด เมื่อขึ้นไปจะเห็นป้ายบอกทางฝั่งซ้ายไปกราบนมัสการพระเกศแก้วจุฬามณีและรอยพระพุทธบาทจอมคีรี ฝั่งซ้ายทางไปถ้ำสถานที่ปฏิบัติธรรมของหลวงปู่บุดดา ถาวโร และหลวงปู่สงฆ์ พรหมสโร
ส่วนที่เหลือ
ส่วนที่เหลือ
สถานีวิทยุกระจายเสียงสังฆทานธรรม ประจำจังหวัดนครสวรรค์ FM 91.40 MHz. วัดเขาภูคาจุฬามณี
วัตถุประสงค์การก่อตั้งสถานีวิทยุสังฆทานธรรม
- เผยแพร่หลักธรรม คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรมและพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน
- อนุรักษ์และส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม และประเพณีอันดีงามของชาติ
- ปลูกฝังให้ประชาชนทีทัศนคติ ค่านิยมที่เป็นธรรม ดีงาม สร้างสรรค์ รักและรับผิดชอบต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ รู้ในพระคุณของแผ่นดินและบรรพบุรุษ
- ส่งเสริมนโยบาย และประโยชน์ส่วนรวมของประเทศชาติทั้งทางด้านการศึกษา การปกครอง การเศรษฐกิจ และสังคม
- ส่งเสริมให้ประชาชนมีความสามัคคีร่วมมือร่วมใจ ร่วมแก้ไขปัญหา และพัฒนาชุมชน
- เป็นสื่อกลางประชาสัมพันธ์และกระจายข่าวสารจากรัฐบาลไปสู่ประชาชน เพื่อให้เกิดความเข้าใจอันดีที่ถูกต้องรวดเร็ว
- สนับสนุนภูมิปัญญาท้องถิ่นส่งเสริมหลักการศึกษาที่มุ่งเน้น “คุณธรรมนำความรู้” เพื่อพัฒนาทักษะคุณภาพชีวิตทั้งด้านการอาชีพและการอนามัยโดยเสมอภาค
- เพื่อเปิดโอกาสให้ประชาชนในท้องถิ่นได้มีส่วนร่วมในการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์กิจกรรมของท้องถิ่นที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมโดยรวม
- ดำเนินงานเพื่อประโยชน์สาธารณะโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมือง และไม่มุ่งหวังกำไรในเชิงธุรกิจ
- เป็นการปลูกฝังเยาวชนของชาติให้มี ความเข้าใจ และทัศนคติที่ดีต่อพระพุทธศาสนา สามารถนำไปใช้กับชีวิตประจำวันได้
วันพุธที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2551
วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2551
วัดเขาภูคา พระเกศแก้วจุฬามณี
พระพุทธเกศแก้วจุฬามณี วัดเขาภูคา เป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวบ้านหัวหวาย และหมู่บ้านใกล้เคียงใน อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ด้วยมีตำนานการสร้างที่อัศจรรย์ และเป็นพระพุทธรูปที่มีลักษณะไม่เหมือนที่ใดในโลก เพราะมีเพียงครึ่งองค์ผุดขึ้นจากยอดเขาภูคา ปริศนาธรรมขององค์พระเกศแก้วจุฬามณี ตามที่หลวงปู่สงฆ์ พรหมสโร ได้นิมิตและให้สร้างครึ่งองค์ลัษณะผุดจากภูเขา นั้นคือ พระผู้ที่จะบรรลุธรรมนั้นจะมีนิมิตเห็นพระพุทธรูปผุดขึ้นในดอกบัวบานครึ่งองค์ ซึ่งมีความหมายว่า "ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน" พระที่ผุดขึ้นให้เห็นในนิมิตนั้น ก็คือผู้ที่จะบรรลุธรรมนั้นเอง
วันเสาร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2551
พญาช้างปาลิเลยยกะ
หลังจากที่เดินมาด้านหลังพระพุทธเกศแก้วแล้ว ในระหว่างทางที่จะขึ้นไปนมัสการรอยพระพุทธบาทพระสิทธัตถะ เราจะพบรูปปั้นช้างองค์ใหญ่ ซึ้งมีชื่อว่า "ปาลิเลยยกะ" ซึ้งเป็นพญาช้างในพระพุทธประวัติ อ่านต่อที่ Read moreครั้งหนึ่งพระภิกษุในวัดโฆสิดาราม กรุงโกสัมพี ทะเลาะวิวาทกัน ประพฤติตนเป็นผู้ว่านอนสอนยาก สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงระอาพระทัยจึงเสร็จไปจำพรรษาในป่าทึบแถบหมู่บ้านปาลิเลยยกะ โดยมีพญาช้างปาลิเลยยกะ และลิงตัวหนึ่งเป็นอุปัฏฐาก
ซึ้งในครั้งนั้นเมื่อช้างปาลิเลยกะได้เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงสวัสดิโสภาคย์เสด็จมาจำพรรษาในป่ารักขิตวันแห่งเดียวกับตนแล้ว บังเกิดความศรัทธาเลื่อมใส จึงเข้าไปถวายบังคมแล้วเข้าไปหา ปัดกวาดบริเวณใต้ต้นสาละให้สะอาดเรียบ เอางวงจับหม้อตักน้ำเสวยและน้ำใช้มาตั้งไว้ เมื่อพระศาสดามีพระประสงค์น้ำร้อนก็ถวายน้ำร้อน
วิธีการทำน้ำร้อนของช้างเป็นดังนี้ โดยได้เอางวงจับไม้แห้งสองอันแล้วสีกันให้เกิดไฟ ใส่ฟืนให้ไฟลุกขึ้นเผาศิลาในกองไฟนั้น แล้วเอาท่อนไม้กลิ้งศิลาให้ลงไปในแอ่งน้ำ เมื่อต้องการจะรู้ว่าน้ำร้อนแล้วหรือไม่ ก็เอางวงหย่อนลงไปในน้ำ เมื่อรู้ว่าน้ำอุ่นแล้ว ก็ไปถวายบังคมพระศาสดา เป็นทำนองทูลให้ทรงใช้น้ำร้อนได้ จากนั้น ก็ได้เที่ยวไปนำผลไม้ประเภทต่าง ๆ มาถวายพระศาสดาด้วยเหมือนกัน
เวลาพระศาสดาเสด็จเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ช้างปาลิเลยยกะได้วางบาตรและจีวรของพระองค์ไว้บนตระพอง ตามเสด็จพระศาสดาไป เมื่อพระพุทธองค์เสด็จถึงเขตบ้านจึงรับสั่งว่า "ปาลิเลยยกะ ตั้งเเต่นี้ไป เจ้าจะเข้าไปไม่ได้ จงเอาบาตรและจีวรของเรามา" ช้างจะยืนอยู่ที่นั่นเอง จนกว่าพระพุทธองค์จะเสด็จกลับ ช้างปาลิเลยยกะจึงได้เข้าไปทำการต้อนรับ ถือบาตรเเละจีวรไปโดยนัยที่กล่าวแล้วไปวางไว้ ณ ที่ประทับแล้วนำกิ่งไม้มาต่างพัด ยืนพัดพระศาสดาอยู่
เวลากลางคืน ช้างปาลิเลยยกะจะถือท่อนไม้ท่อนใหญ่ เดินวนเวียนอยู่ในบริเวณอันเป็นที่ประทับของพระศาสดา และที่ใกล้เคียง เพื่อป้องกันอันตรายให้พระผู้มีพระภาค จนรุ่งอรุณ เมื่อรุ่งอรุณแเล้วก็ทำกิจอย่างอื่นอย่างที่เคยทำมาทุกวัน มีการถวายน้ำสรงพระพักตร์
ครั้งออกพรรษา พระอานนท์พร้อมด้วยคณะพระภิกษุได้มากราบทูลอาราธนาพระพุทธองค์ให้เสด็จกลับพระเชตวันมหาวิหาร หลังจากพระพุทธองค์เสด็จกลับ พญาช้างเสียใจล้มลงขาดใจตาย บรรดาพระภิษุผู้ว่ายากเมื่อทราบว่าพระพุทธองค์เสร็จกลับมายังพระเชตวันมหาวิหาร ก็รีบเดินทางมาเข้าเฝ้าเพื่อแสดงความสำนึกผิด .
ซึ้งในครั้งนั้นเมื่อช้างปาลิเลยกะได้เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงสวัสดิโสภาคย์เสด็จมาจำพรรษาในป่ารักขิตวันแห่งเดียวกับตนแล้ว บังเกิดความศรัทธาเลื่อมใส จึงเข้าไปถวายบังคมแล้วเข้าไปหา ปัดกวาดบริเวณใต้ต้นสาละให้สะอาดเรียบ เอางวงจับหม้อตักน้ำเสวยและน้ำใช้มาตั้งไว้ เมื่อพระศาสดามีพระประสงค์น้ำร้อนก็ถวายน้ำร้อน
วิธีการทำน้ำร้อนของช้างเป็นดังนี้ โดยได้เอางวงจับไม้แห้งสองอันแล้วสีกันให้เกิดไฟ ใส่ฟืนให้ไฟลุกขึ้นเผาศิลาในกองไฟนั้น แล้วเอาท่อนไม้กลิ้งศิลาให้ลงไปในแอ่งน้ำ เมื่อต้องการจะรู้ว่าน้ำร้อนแล้วหรือไม่ ก็เอางวงหย่อนลงไปในน้ำ เมื่อรู้ว่าน้ำอุ่นแล้ว ก็ไปถวายบังคมพระศาสดา เป็นทำนองทูลให้ทรงใช้น้ำร้อนได้ จากนั้น ก็ได้เที่ยวไปนำผลไม้ประเภทต่าง ๆ มาถวายพระศาสดาด้วยเหมือนกัน
เวลาพระศาสดาเสด็จเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ช้างปาลิเลยยกะได้วางบาตรและจีวรของพระองค์ไว้บนตระพอง ตามเสด็จพระศาสดาไป เมื่อพระพุทธองค์เสด็จถึงเขตบ้านจึงรับสั่งว่า "ปาลิเลยยกะ ตั้งเเต่นี้ไป เจ้าจะเข้าไปไม่ได้ จงเอาบาตรและจีวรของเรามา" ช้างจะยืนอยู่ที่นั่นเอง จนกว่าพระพุทธองค์จะเสด็จกลับ ช้างปาลิเลยยกะจึงได้เข้าไปทำการต้อนรับ ถือบาตรเเละจีวรไปโดยนัยที่กล่าวแล้วไปวางไว้ ณ ที่ประทับแล้วนำกิ่งไม้มาต่างพัด ยืนพัดพระศาสดาอยู่
เวลากลางคืน ช้างปาลิเลยยกะจะถือท่อนไม้ท่อนใหญ่ เดินวนเวียนอยู่ในบริเวณอันเป็นที่ประทับของพระศาสดา และที่ใกล้เคียง เพื่อป้องกันอันตรายให้พระผู้มีพระภาค จนรุ่งอรุณ เมื่อรุ่งอรุณแเล้วก็ทำกิจอย่างอื่นอย่างที่เคยทำมาทุกวัน มีการถวายน้ำสรงพระพักตร์
ครั้งออกพรรษา พระอานนท์พร้อมด้วยคณะพระภิกษุได้มากราบทูลอาราธนาพระพุทธองค์ให้เสด็จกลับพระเชตวันมหาวิหาร หลังจากพระพุทธองค์เสด็จกลับ พญาช้างเสียใจล้มลงขาดใจตาย บรรดาพระภิษุผู้ว่ายากเมื่อทราบว่าพระพุทธองค์เสร็จกลับมายังพระเชตวันมหาวิหาร ก็รีบเดินทางมาเข้าเฝ้าเพื่อแสดงความสำนึกผิด .
บ่อน้ำที่ไม่เคยแห้ง
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นฤดูที่ร้อนจัดแค่ไหนบ่อน้ำเล็กๆ บนยอดเขาแห่งนี้ก็ยังไม่เคยจะเหืยดแห้งไปได้เลย ซ้ำยังเป็นที่อยู่อาศัยของ เหล่าปลาเล็กปลาน้อย ซึ้งเป็นที่น่าอัศจรรย์ แก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก บ่อน้ำนี้เกิดขึ้นบริเวณริมเขาภูคาติดกับเจดีย์
ทางขึ้นไปนมัสการรอยพระพุทธบาท
ทางขึ้นที่จะไปกราบนมัสการรอยพระพุทธบาทพระสิทธัตถะ จะอยู่ทางด้านหลังองค์พระพุทธเกศแก้วจุฬามณี ซึ้งไม่ห่างกัน
ส่วนที่เหลือ
ศาลเจ้าแม่กวนอิมและพระสังกัจจายน์ บนยอดเขา
บนเขาบริเวณหน้าพระพุทธเกศแก้วจุฬามณี มีศาลเจ้าแม่กวนอิมและพระสังกัจจายน์ ซึ้งได้สร้างไว้เพื่อเป็นสิริมงคล ให้ทุกท่านได้บูชา
ส่วนที่เหลือ
สมเด็จพระศรีอริยะเมตไตรย
สมเด็จพระศรีอริยะเมตไตรย และพระพุทธรูปภายในมณฑปบนยอดเขาภูคาจุฬามณี วัดพระพุทธบาทเขาภูคา จุฬามณี ต.หัวหวาย อ.ตาคลี จังหวัดนครสวรรค์
ส่วนที่เหลือ
ส่วนที่เหลือ
มณฑปครอบรอยพระพุทธบาท
เมื่อพระเกศแก้วจุฬามณีสร้างเสร็จสิ้นแล้ว หลวงพ่อพลอยจึงได้สร้างบันไดขึ้นเขา และสร้างมณฑปครอบรอยพระพุทธบาท โดยได้รับปัจจัยจากคุณสุวรรณ อังคเกตุและญาติโยมชาวตาคลี หัวหวาย เขาภูคา และหมู่บ้านใกล้เคียง
ส่วนที่เหลือ
ส่วนที่เหลือ
รอยพระพุทธบาท
ขณะที่สร้างพระเกศแก้วจุฬามณีนั้นเป็นเวลาหลายครั้งหลายคืน ชาวบ้านที่มาช่วยกันขนปูนทรายก็ได้เห็นว่ามีแสงรัศมีสีเขียวนวลพุ่งขึ้นมาจากด้านหลังของพระเกศแก้วหรือทางทิศเหนือ
วันหนึ่งขณะที่หลวงพ่อพลอย เตชพโล สร้างพระเกศแก้ว ได้มีพระเพื่อนของหลวงพ่อพลอย ได้เดินทางปฏิบัติธรรมเจริญภาวนาบนยอดเขาภูคา ท่านเดินไปเห็นมีอ่างน้ำขนาดเล็กๆซึ่งมีดอกบัวสีม่วงขึ้นอยู่ในอ่าง จึงได้ปักกลดอยู่บริเวณนั้น จึงนิมิตเห็นภาพคล้ายรอยพระพุทธบาท จึงมาขอแรงชาวบ้านมาขุดและล้างทำความสะอาดโกยดินออกหมดเห็นรอยเท้ามี 5 นิ้วจึงแน่ในว่าต้องเป็น "รอยพระพุทธบาท" ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยลักษะนั้นทรงเหยียบที่ใดแม้โรยฝุ่นขาวก็จะไม่ปรากฏรอยให้เห็น แต่ถ้าประสงค์จะให้ปรากฏรอยแม้หินผาหรือแผ่นเหล็กก็จะอธิษฐานให้ปรากฏได้ ใหญ่เล็กตามปราถนา ด้วยเหตุนี้หลังจากนั้นหลวงพ่อพลอยได้ถ่ายภาพรอยพระพุทธบาทที่พบไปให้กรมศิลปากรพิสูจน์ว่าเป็นรอยพระพุทธบาทที่แท้จริงหรือไม่ ปรากฏว่า เป็นรอยพระพุทธบาทถูกต้องตามพุทธลักษณะ จึงขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกแผ่นดินว่าเป็น "รอยพระพุทธบาทหินเป็นตามธรรมชาติ"
วันหนึ่งขณะที่หลวงพ่อพลอย เตชพโล สร้างพระเกศแก้ว ได้มีพระเพื่อนของหลวงพ่อพลอย ได้เดินทางปฏิบัติธรรมเจริญภาวนาบนยอดเขาภูคา ท่านเดินไปเห็นมีอ่างน้ำขนาดเล็กๆซึ่งมีดอกบัวสีม่วงขึ้นอยู่ในอ่าง จึงได้ปักกลดอยู่บริเวณนั้น จึงนิมิตเห็นภาพคล้ายรอยพระพุทธบาท จึงมาขอแรงชาวบ้านมาขุดและล้างทำความสะอาดโกยดินออกหมดเห็นรอยเท้ามี 5 นิ้วจึงแน่ในว่าต้องเป็น "รอยพระพุทธบาท" ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยลักษะนั้นทรงเหยียบที่ใดแม้โรยฝุ่นขาวก็จะไม่ปรากฏรอยให้เห็น แต่ถ้าประสงค์จะให้ปรากฏรอยแม้หินผาหรือแผ่นเหล็กก็จะอธิษฐานให้ปรากฏได้ ใหญ่เล็กตามปราถนา ด้วยเหตุนี้หลังจากนั้นหลวงพ่อพลอยได้ถ่ายภาพรอยพระพุทธบาทที่พบไปให้กรมศิลปากรพิสูจน์ว่าเป็นรอยพระพุทธบาทที่แท้จริงหรือไม่ ปรากฏว่า เป็นรอยพระพุทธบาทถูกต้องตามพุทธลักษณะ จึงขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกแผ่นดินว่าเป็น "รอยพระพุทธบาทหินเป็นตามธรรมชาติ"
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
